Met een flinke teug frisse lucht die mijn longen in stroomt voel ik me direct klaar wakker. We zetten er direct stevig de pas in en tussen het gebabbel door proberen we ogen en oren open te houden voor al het lentemoois om ons heen. Deze ochtend worden we overladen met geschenken : bloesems, hier en daar een zangvogel die overtuigd zingt alsof de hele wereld zijn bereik is.
En plots verschijnt aan de rand van het bos - nog een weiland tussen ons - een hert. We staan stil en aanschouwen haar sierlijke bewegingen. Daarom heet dat dus ‘adembenemend’. Ik betrap me erop dat ik letterlijk vergeet adem te halen. Een tweede hert verschijnt en maakt oogcontact met ons. Het lijkt alsof ze vanop die grote afstand communiceert; wat ook aan mijn grote fantasie kan liggen, geef ik toe. Ongelofelijk hoe zo'n moment zo diep voelbaar kan zijn in je lichaam.
Langzaam zet ze haar tocht verder langs de bomen. De witte spiegel op haar achterwerk danst mee. Vlak voor ze tussen de bomen verdwijnt, draait ze nog even om en kijkt ons recht aan.
Hoe miraculeus mooi kan een dag starten ?
Welkom !
1 reactie
Wat is de natuur wondermooi en wat zijn jouw nieuwsbrieven altijd leuk om lezen 🙏 De witte poepjes van de reetjes aanschouw ik ook met alle plezier in mijn achtertuin. 👍🥰