Liefde die ons doet groeien

Liefde die ons doet groeien

Terwijl het slaapmuziekje nog speelt, legt ze haar hoofdje vol overgave op mijn schouder. Ik laat mijn hoofd tegen het hare rusten, en verplaats mijn arm zodat die beschermend om haar heen ligt. We genieten beiden van dit moment van overgave. van koesteren en gekoesterd worden. Van liefde.

Ik denk terug aan ons moment daarstraks, waarin ze boos was. Boos omdat ik haar zelf liet uitzoeken hoe ze bij haar speeltje kon geraken. Ook dat is liefde.

Het soort transformerende liefde die ons doet groeien. Niet alleen bij die kleintjes, ook bij de grotere. En vooral bij onszelf. Het soort liefde dat ons leert dat we ongelofelijk veel kunnen bereiken. Soms door gekoesterd te worden. En soms door boos tegen grenzen aan te lopen. 

Terug naar blog

Reactie plaatsen

Let op: opmerkingen moeten worden goedgekeurd voordat ze worden gepubliceerd.